
donderdag, maart 13, 2003
,,Laten we eens naar het Binnenhof gaan'', had het meisje gezegd. En daar zaten ze dan. De meeste gezichten beneden hen kwamen hun onbekend voor. De jongen keek nog eens goed naar Femke. Mooi haar, dacht hij, maar wat zei ze toch? Ze had steeds over 'bil-lijken'. Dus niet 'bil-lijken', maar 'bil-lijken', alsof het om dooie billen ging.
De jongen geeuwde. Hoe lang ging dit nog duren? Hij had zin in iets spannenders. Iets waarmee hij die rare familie van haar een beetje kon opschudden, iets waarvan die vervelende neefjes tegen hun stijve moeder zouden zeggen: ,,Daar heb je hém weer.''
Hij keek zijn meisje aan. ,,Kom'', zei hij, ,,we gaan een ritje maken.''
Frits Abrahams in het NRC.
De jongen geeuwde. Hoe lang ging dit nog duren? Hij had zin in iets spannenders. Iets waarmee hij die rare familie van haar een beetje kon opschudden, iets waarvan die vervelende neefjes tegen hun stijve moeder zouden zeggen: ,,Daar heb je hém weer.''
Hij keek zijn meisje aan. ,,Kom'', zei hij, ,,we gaan een ritje maken.''
Frits Abrahams in het NRC.